Opis: Megaroof: Rebuilding BC Place: Reżyseria: Tim Hardy, Emma McLagan, Mark A. Miller, Neil Thomas. Z Markiem A. Millerem, Warrenem Buckleyem, Brianem Griffinem i Davidem Campbellem. Przez mniej więcej pierwsze ćwierć wieku swojego istnienia stadion BC Place w Vancouver w Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie szczycił się największą na świecie kopułą wspieraną powietrzem. Dach z tkaniny był podtrzymywany przez szesnaście wentylatorów, które w przypadku awarii zasilania powodowały wypuszczanie powietrza z dachu. Podczas wichury 5 stycznia 2007 r. w pokrytym tkaniną dachu wyrwano dużą dziurę. Oprócz bezpośredniej kwestii naprawy dachu, incydent ten skłonił władze do rozważenia przyszłości starzejącego się BC Place: czy podobny dach powinien zastąpić istniejący, czy inny projekt dachu był zgodny z myśleniem XXI wieku, czy też nowy obiekt należy zbudować na jego miejscu. Zdecydowali się na opcję środkową, chcąc mieć rozsuwany dach. Zaprojektowany projekt był rewolucyjny i nigdy wcześniej nie był realizowany: trzydzieści sześć masztów wzniesionych na obwodzie betonowej konstrukcji, podtrzymujących równowartość osiemnastu lin podwieszających na całej średnicy, których rdzeń równoważyłby centralny węzeł, na który można wciągać nową tkaninę część dachu będzie zabudowana. Projekt ten zakładał, że wszystko będzie w równowadze, tak jakby coś było nie tak, zburzyłoby to całą równowagę konstrukcji. Jak dotąd udało się to zrealizować w modelowaniu komputerowym, każda usterka po drodze mogła spowodować katastrofę. Projekt trwający osiemnaście miesięcy jest w dużej mierze opowiedziany z perspektywy trzech osób: Davida Campbella, projektanta, który musiał nadzorować każdy aspekt projektu, aby upewnić się, że spełnia on jego wizje pod względem technicznym i estetycznym; Dan Bock, kierownik projektu, którego praca z biegiem czasu stawała się coraz trudniejsza, w miarę jak wznoszenie każdego kolejnego masztu i każdego kolejnego kabla stawało się coraz bardziej skomplikowane; oraz Brian Griffin, dyrektor operacyjny BC Place, który nie mógł sobie pozwolić na żadne opóźnienia, ponieważ obiekt musiał być otwarty na dwie imprezy organizowane równolegle w obiecanym dniu.